Şimdi biz ne yapalım.

Şanlı formamızın en büyük efsanelerinden birini kaybettik. Lefter sonsuzluğa gözlerini yumdu belki de cennette şimdi o da bizi özlüyordur. Biz onun hikayeleriyle, anılarıyla büyüdük. Anne, babalarımız uyuyalım diye bize masal okurken hep onu anlatırdı. O formanın büyüklüğüyle kendi büyüklüğünü özdeşleştirmiş bir Fenerbahçeliydi. İçimizdeki acıyı nasıl anlatırız bilmiyoruz ona olan sevdamızı defalarca dile getirmiş olsak ta hep eksikti, hep daha fazlasını hak etmişti o. Daha 11 yaşındayken babama 'adımı neden Lefter koymadın' diye sorarmışım. Bilmiyorum benim hiç babam ölmedi, annem ölmedi, kardeşim veya herhangi bir yakınımı kaybetmedim ama şimdi sanki yüreğimi içimden kopartıp aldılar nasıl bir acıdır bilmiyorum anlatamıyorum da ama şimdiden biz seni çok özledik. Gittiğin yerde seni herkes tanıyordur orda da seni herkes sever bizden meleklere selam söyle büyük Efsane. Gittiğin yerde huzur içinde olursun inşallah. Geride bıraktığın bizler nesilden nesile seni anlatacağımıza söz veriyoruz. Çubuklu için neler yaptığını belki de tam olarak bilmiyoruz ama bildiklerimiz bile sana baba şevkati duymamıza yeterli be. Şimdi sen cennettesin ya melekler seni kıskanır, biz seni hergün daha çok özleriz.

Keşke ömrümden alıp ömrüne katabilseydim büyük efsane LEFTER ! Bu taraftar seni unutmaz.